देव मानावा की मानू नये
या भानगडीत मी पडत नाही,
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काही अडत नाही..!.
ज्यांना देव हवा आहे
त्यांच्यासाठी तो श्वास आहे,
ज्यांना देव नको आहे
त्यांच्यासाठी तो भास आहे,
आस्तिक नास्तिक वादात
मी कधीच पडत नाही,
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काही अडत नाही..!
हार घेऊन रांगेत कधी
मी उभा रहात नाही,
पाव किलो पेढ्याची लाच
मी देवाला कधी देत नाही,
जो देतो भरभरून जगाला
त्याला मी कधी देत नाही,
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काही अडत नाही..!
जे होणारच आहे
ते कधी टळत नाही,
खाटल्यावर बसून
कोणताच हरी पावत नाही,
म्हणून मी कधी
देवास वेठीस धरीत नाही,
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काही अडत नाही..!
देव देवळात कधीच नसतो…
तो शेतात राबत असतो,
तो सीमेवर लढत असतो,
तो कधी आनंदवनात असतो,
कधी हेमलकसात असतो,
*देव शाळेत शिकवत असतो,
तो अंगणवाडीत बागडत असतो,
तो इस्पितळात शुश्रूषा करीत असतो,
म्हणून…
ह्यांच्यातला देव मी कधी नाकारत नाही,
आपल्या मान्यते वाचून
देवाचं काही अडत नाही..!
संकलन : संजय बबुताई भास्करराव काळे
